Wachttijden
We hebben momenteel geen ruimte voor nieuwe cliënten.

Hoe werken wij?
Hippago heeft voor haar cliënten een duidelijk doel voor ogen, rekening houdend met de leeftijd, sociale omgeving en beperking van de cliënt:
* bevordering van de zelfredzaamheid
* vergroting van het vertrouwen in eigen kunnen
* bevordering van de eigen verantwoordelijkheid

Zorgplan
Jurjen paddestoelOp Hippago wordt er begeleid met behulp van een zorgplan, dat de volgende kenmerken heeft:
* Er worden Specifieke werkdoelen omschreven;
* Er wordt aangegeven wanneer de doelen bereikt zijn, de doelen zijn dus Meetbaar;
* De werkdoelen worden gebaseerd op de gegevens verstrekt door indicatieverstrekker plus (ouders van) cliënt en zijn dus Acceptabel;
* de doelen worden aangepast aan de mogelijkheden en beperkingen van de setting van een logeerboerderij en zijn daarmee Realistisch;
* werkdoelen worden geëvalueerd en worden uit het zorgplan verwijderd als ze bereikt zijn. De doelen zijn daardoor Tijdgebonden.
Samen met de (ouders van de) cliënt wordt periodiek geëvalueerd. Als het nodig is, worden de doelen bijgesteld.

Paardrijden, belangrijk onderdeel van Hippago ZorgBetaling
Betaling gaat ofwel via een Persoons Gebonden Budget (PGB) ofwel via Zorg In Natura (ZIN). Logeerboerderij Hippago heeft contracten (om begeleiding individueel te bieden) met de gezamenlijke gemeentes in Zuid-Drenthe (waaronder De Wolden, Coevorden, Hoogeveen en Emmen).

Tarieven als de betaling via PGB gaat
Kennismaking/intake

gratis

Het maken van een zorgplan voor logeeropvang
gratis

Het maken van een zorgplan of evaluatieverslag voor begeleiding individueel
uurtarief begeleiding

Begeleiding Individueel licht vanuit een PGB
€ 60,00 per uur

Begeleiding Individueel middel vanuit een PGB
€ 80,00 per uur

Begeleiding Individueel zwaar
wordt niet aangeboden


Hoe werken wij?
Individuele begeleiding, twee voorbeelden
1.Bij individuele begeleiding wordt zorg geleverd die sterk wisselt per individu. In een enkel geval hebben de kinderen geen grote affiniteit met paarden, maar waarderen de rustige omgeving van de boerderij waar dingen worden gedaan. Martin: “Ik heb een heel jonge hoogbegaafde cliënt die vooral is geïnteresseerd in techniek, computers en games. Daarvan heeft hij een fenomenale kennis. Deze cliënt heeft geen bijzondere interesse in paardrijden of verzorging van dieren. Hij zit normaal gesproken als een octopus vastgezogen aan het scherm van tablet, telefoon of computer. In het begin was dat heel extreem. Daardoor zit hij erg in zijn eigen, voornamelijk digitale wereld en heeft weinig contact met leeftijdgenoten. Daar werd hij niet gelukkig van. Ik probeer hem nu zoveel mogelijk los te weken van de beeldschermwereld door samen dingen te doen die hij leuk vindt. Dat blijft altijd zoeken, want dat verschilt heel erg per keer. Ik merk hoezeer hij niet gewend is met anderen te communiceren. Hij praat bijvoorbeeld binnensmonds en heel snel. Regelmatig zeg ik tegen hem: kan je iets duidelijker en rustiger spreken en de persoon met wie je spreekt aankijken. Dat zijn van die dingetjes waar ik steeds weer op terugkom. Net als dat hij rustig de tijd moet nemen om te eten en te drinken. Dus even alleen daar mee bezig zijn. Dat vindt hij heel moeilijk.”

“Vaak weet ik van tevoren niet wat we gaan doen. Soms is het schaken, Monopoly of Stratego. Maar liever ga ik met hem naar buiten. Meestal stuit je dan vanzelf op iets dat hij leuk vindt om te doen. De ene keer is hij heel druk en moet hij echt even fysiek uitrazen. Bijvoorbeeld door met andere kinderen tussen de waterspuiten in de paardenbak door rennen, klimmen op kuilgrasbalen en daarvan af springen. Of bijzondere stenen zoeken, die je hier veel vindt door een metersdikke aardlaag van keileem. We plukken appels en maken appelmoes. Of we verzamelen hazelnoten die we vervolgens van een afstand in een emmer proberen te gooien met andere kinderen. We gaan samen op de tractor of shovel een klusje doen. Laatst was ik met hem onderweg en ben ik naar het bijzondere tankstation Green Planet in Pesse geweest. De architectuur en het gebruik van de uiteenlopende bouwmaterialen vond hij prachtig. Hij heeft daar kunnen spreken met eigenaar Edward Doorten over de bouw. Zijn verhaal over de biobrandstoffen en de verminderde CO2-uitstoot vond hij heel interessant. Toen we daarna naar huis reden, waren ze bij ons glasvezel aan het aanleggen met een speciale grondboormachine. Op zo’n moment denk ik: buitenkansje. Samen met hem erheen, kijken en vragen stellen aan de werklieden, die heel erg bereid waren om hem wat over hun werk te vertellen. Zo probeer ik er telkens een niet-computermiddag van te maken die hem toch iets heeft te bieden. Doordat ik daarvoor mijn best doe wil deze jongen ook graag met mij mee als ik hem van school kom halen. Wetend dat die middag bij mij niet, of misschien maar even, op de tablet of computer mag. Enkel en alleen als hij het fijn vindt om te komen, heb ik krediet en zeggenschap en is hij bereid zich door mij te laten begeleiden.”

2. Een andere cliënt is een meisje waarbij één van de aandachtspunten is dat zij eerst leert om  even na te denken voordat zij wat doet. Ze is, simpel gezegd, erg chaotisch en ongeduldig en overziet niet of nauwelijks de gevolgen van wat zij doet. Mede daardoor vindt ze het moeilijk om eenvoudige, praktische handelingen te verrichten. Aan tafel gooit ze bijvoorbeeld vaak gevulde glazen om. Stasia over de individuele begeleiding van dit meisje: “Via het bakken van taarten en koekjes, en door de inzet van paarden heb ik geprobeerd haar wat meer rust en structuur bij te brengen.”

“Op het bakken zijn we gekomen, omdat ze dat een leuke bezigheid vindt. Ik vond dat wel een goed idee, omdat bakken alles te maken heeft met voorbereiding en een stappenplan. Ik heb haar in de voorbereiding steeds eerst alle baktips en beschrijvingen op de gebruikte pakken laten lezen. Vervolgens hebben we alle benodigdheden zo klaargezet dat maken van koekjes of een taart enkel nog een kwestie van uitvoeren was. Vervolgens ging ze aan de slag: afwegen van de ingrediënten, water of melk in een maatbeker gieten, zo nodig eieren, suiker en zout toevoegen. Alles met de mixer tot een brei maken. En zo gauw de mixer in beeld kwam, heb ik gezegd dat ze alleen aan de pootjes mocht komen als de stekker uit het stopcontact was.”

En hoe waren de resultaten? “Heel bijzonder. De baksel werden volgens de bereidingswijze op de pakken uitgevoerd. Daar was niks mis mee. Maar zo gauw het op versieren aankwam, stuitte ze op haar gebrek aan structuur. Ze deed aanvankelijk maar wat. Maar ze had er heel veel plezier in en heeft zich ook echt wel een praktische routine eigen gemaakt. Aanvankelijk was bijvoorbeeld zowel de tafel als het hele aanrecht in gebruik. Ze bracht het uitvoerende werk van het aanrecht naar de schone tafel. Ik heb haar direct geleerd de bereiding op het aanrecht te doen, anders wordt het chaos.”

‘Dezelfde structuur heb ik aangebracht bij de voorbereiding van het paardrijden. Steeds hebben we alles op dezelfde manier gedaan, en ik heb ook uitgelegd waarom dat nodig is. Bij het losmaken van een deken begin je achter, en bij het vastmaken van een deken begin je voor. Want als een paard om wat voor reden ook halverwege dit proces zou uitbreken, dan betekent dit dat de deken – als hij deels vastzit – altijd voor bij de borst vastzit. En daarbij loopt het paard veel minder risico in de deken verstrikt te raken. En bij het poetsen van het paard was het aanvankelijk een streep met de borstel over de rug en klaar is Kees. Ik heb haar geleerd van boven naar beneden te borstelen in de richting van de ligging van de haarvacht, en zo van voren naar achteren te gaan en geen plekje over te slaan.”

“Daarnaast hebben we nog uitstapjes gedaan die te maken hadden met haar interesse in de Tweede Wereldoorlog. We zijn onder meer naar het Anne Frankhuis geweest en kamp Westerbork. Dit heb ik haar allemaal laten uitzoeken en voorbereiden. Zo heeft ze bijvoorbeeld de treinreis naar Amsterdam helemaal zelf geregeld. Ik denk dat ze heeft geleerd om zich in alles iets beter voor te bereiden. En ook dat als je iets wilt bereiken, dat je moet denken in de kleine en haalbare stapjes naar je doel.”